Chapter 3
ကြာသည်လည်းနှောင်း…နွေသည်လည်းဟောင်း
အခန်း ၃ (အပိုင်း ၃)
“ဟင်း…အင့်…အဲ့ဒီလို…အား…”
အေးစက်တဲ့သာယာမှုက ခြေဖျားလေးတွေဆီကနေ မြင့်တက်လာခဲ့တယ်။
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်အသားကျနေကြတဲ့လူတွေအဖြစ် သတ်မှတ်နိုင်တဲ့အချိန်က ဒီလိုအချိန်မျိုးအပြင် မရှိပါဘူး။ အခြေအနေတွေ ဘယ်လိုပဲရှိရှိ ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်ပြီး အတူတူတွယ်ယှက်နှောင်ဖွဲ့လိုက်တာနဲ့ အရာအားလုံးကို မေ့သွားတော့တာပါပဲ။
ဒီလောက်အထိ သိမ်ဖျင်းအောက်ကျတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးမျိုး ရှိနိုင်ပါ့ဦးမလား။
“အား…အ…ဂျင်ဟာ…ဟင့်…ကျေးဇူးပြုပြီး….”
ကျွန်မ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မုန်းတီးစက်ဆုပ်မိပေမဲ့လည်း ညည်းသံတွေကို မျိုသိပ်ဖို့ အခက်တွေ့ရပါတယ်။ ရေချိုးကန်ထဲမှာ စိမ်နေတုန်းက မမြင်ခဲ့ရတဲ့ ရင်သားတွေကနေ နို့ရည်လေးတွေ အနည်းငယ်စီးထွက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ တကယ်ပဲ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် စက်ဆုပ်မှုကို သည်းမခံနိုင်ပါဘူး။ သူ့ကို မုန်းလို့ သည်းမခံနိုင်ပါဘူး။
အဲ့ဒီလိုဆိုပေမဲ့လည်း သူ့ရဲ့ဦးခေါင်းကို တွန်းဖယ်ဖို့ကြိုးစားခဲ့တဲ့ လက်ဖျားလေးတွေမှာတော့ အားမထည့်ခဲ့ပါဘူး။
ဝူဂျင်ဟာက အဲ့ဒီလို ကျွန်မရဲ့လက်မှာ သူ့ဦးခေါင်းကို မှီထားရင်း ရေထဲမှာရှိနေတဲ့ အနက်ရောင် ညဝတ်ဘောင်းဘီကို လျှောချပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ လိင်တံကို ဆွဲထုတ်ခဲ့တယ်။
သူ့ရဲ့ကျောပြင်ကိုကျော်ပြီး တင်ပါးလေး နည်းနည်းပေါ်နေတာကို တွေ့နေရတယ်။ ကျွန်မက အဲ့ဒါကို အကုန်လုံး ချွတ်ပစ်ချင်လိုက်တာလို့ တွေးလိုက်မိတယ်။ သူက နည်းနည်းလေးပိုပြီး အရိုင်းဆန်တဲ့ပုံပေါက်သွားလိမ့်မယ် ထင်မိလို့ပါ။
ဒါပေမဲ့ အရိုင်းဆန်နေပြီးသား ဝူဂျင်ဟာက ကျွန်မရဲ့အောက်ပိုင်းကိုစုပ်ရင်း သူ့ကိုယ်သူ အာသာဖြေနေခဲ့တယ်။ ကျွန်မရဲ့ခြေတံတွေကြားမှာ ဒူးထောက်ထားရင်း လိင်တံကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး လှုပ်ရှားနေတဲ့ သူက ရမ္မက်ထန်နေတဲ့ အမဲလိုက်ခွေးလိုပါပဲ။ ခမ်းနားကြီးကျယ်ပေမဲ့လည်း စက်ဆုပ်စရာကောင်းနေပြန်ပါတယ်။
သူက မကြာခင် ကျွန်မရဲ့အထဲကို ပြည့်သိပ်နေအောင် ဝင်လာတော့မယ်လို့ စဉ်းစားလိုက်တော့ ဒီခွေးမသားကို ပိုပြီးတော့ မုန်းတီးလို့ရပြီပဲဆိုတဲ့အတွေးကြောင့် ရင်ခုန်လာခဲ့တယ်။ ဖြစ်ချင်းဖြစ် ကျွန်မကို အပြည့်အဝ ဖျက်ဆီးလိုက်ရင် ကောင်းမှာပါပဲ။ အချစ်ဆိုတဲ့အရာမျိုး တစ်မှုန်စာလေးတောင် မကျန်တော့ရင် ကောင်းမှာပါ…ပျက်စီးရာပျက်စီးကြောင်းအတွေးတို့က ခေါင်းထဲမှာ အပြည့်အဝ နေရာယူသွားတော့တယ်။
ကျွန်မက သူ့ရဲ့မေးစေ့ကို လက်နှစ်ဖက်စလုံးနဲ့ ထွေးဆုပ်ပြီးတော့ မျက်နှာကိုဆွဲပင့်ပြီး ကျွန်မရဲ့ ခြေတံတွေကြားကနေ ဆွဲယူလိုက်တယ်။
အားသိပ်မပါပေမဲ့ ဝူဂျင်ဟာက နာနာခံခံပဲ ခါးကိုမတ်ပြီး ကျွန်မလိုချင်သလောက် ဆွဲခေါ်တဲ့အတိုင်း ပါလာခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ နို့ရည်တို့နဲ့ စိုရွှဲနေတဲ့ ရင်သားတွေကို မြင်သွားတဲ့အခါ သူက ရုတ်တရက် အံ့အားသင့်သွားသလိုမျိုး ကျွန်မကို ကြည့်ခဲ့တယ်။ ကျွန်မက ဘာမှမပြောခဲ့ပါဘူး။ ကျွန်မပါးစပ်ကနေ စကားထုတ်ပြောလိုက်မိရင် ဒီအတိုင်း နံရံကို ခေါင်းနဲ့ဆောင့်ပြီး သေချင်မိလောက်မှာမို့လို့ပါ။
ဝူဂျင်ဟာက ဘာမှန်းမသိရတဲ့မျက်နှာထားနဲ့ ကျွန်မရဲ့ရင်သားတွေကို အတန်ကြာအောင် ကြည့်နေရာက အင်မတန်ကို သတိထားပြီး ထိကိုင်ခဲ့တယ်။ သူကိုင်လိုက်တဲ့အခါ နို့ရည်တွေက နည်းနည်းချင်းစီ ပိုပြီးတော့ စီးထွက်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်မလည်း တအားရှက်မိလို့ မျက်လုံးမှိတ်ထားလိုက်တယ်။ သူက နို့ရည်တွေထွက်လာတာကို မြင်သွားလို့မဟုတ်ဘဲ ကျွန်မ ခံစားနေရတဲ့ ကျဉ်းကျပ်မှုကို ဟိုးအဆုံးအထိ အပြည့်အဝ လှစ်ဟပြသလိုက်ရသလို ဖြစ်သွားတာကြောင့်ပါ။
မျက်နှာထားပျောက်သွားတဲ့ သူက ကျွန်မရဲ့ရင်သားတွေကို အကြာကြီး သတိရှိရှိနဲ့ ဆုပ်နယ်နေပြီး အသုံးမဝင်တဲ့နို့ရည်တွေကို စီးထွက်လာအောင်လုပ်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီနောက် ထပ်မထွက်လာတော့ချိန်မှာ နှုတ်ခမ်းကို အောက်ငုံ့လာတော့တယ်။
သူ့ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို ဘယ်လောက်မှမကျန်တော့တဲ့ နို့ရည်တွေ နည်းနည်းထပ်ပြီးတော့ စီးဝင်သွားတဲ့ ခံစားချက်က ကြက်သီးထစရာပါပဲ။ ကလေးကိုပဲ အရင်ဆုံး တိုက်ကျွေးရမယ်လို့ ထင်ထားခဲ့တဲ့ နို့ရည်ကို သူ့ဆီ တိုက်ကျွေးနေရတာလေ။ သူ့ရဲ့လည်ဇလုပ် သိသိသာသာ လှုပ်ရှားသွားတိုင်းမှာ အပြစ်ရှိစိတ်က ပြည့်တက်လာတော့တယ်။ အဲ့ဒီလိုဆိုပေမဲ့ သူကတော့ ဒီအတိုင်း အစဉ်လိုက်လုပ်ရတဲ့ လုပ်ငန်းစဉ်လိုမျိုး ကျွန်မရဲ့ ရင်သားတွေကို တစ်လှည့်စီစုပ်ပြီး နို့ရည်တွေကို မျိုချခဲ့တယ်။ အောက်ပိုင်းကသာ အဲ့ဒီလို ထောင်မတ်မနေဘူးဆိုရင် ကျွန်မတို့တွေ ချစ်တင်းနှောဖို့အစပျိုးနေရင်းတန်းလန်းကြီးဆိုတာကို မေ့သွားရလောက်တဲ့အထိ ခံစားချက်မပါဘဲ အလုပ်သဘောဆန်နေခဲ့တာလေ။
တစ်ဖက်သတ်ခံစားရတဲ့ သာယာမှုနဲ့အတူ ပိုပြင်းထန်တဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် စက်ဆုပ်မှုက အဖော်ပါလာတော့တယ်။ ဝူဂျင်ဟာက ကျွန်မကို သတ်သွားတော့မလားမှတ်ရတဲ့အထိ ဖြည်းဖြည်းချင်း အချိန်ယူပြီးတော့ နို့ရည်တွေ ခဏလောက် ခြောက်သွားအောင်လုပ်ပြီး ရင်သားပေါ်ကို အနမ်းခြွေရင်း ပါးစပ်ပြန်ဟလိုက်တယ်။
ဒီတစ်ခါတော့ အကြီးကြီးငုံထားတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက နူးညံ့တဲ့ ကောက်ကြောင်းလေးတွေအတိုင်း အပေါ်ကိုတက်လာပြီးတော့ ညှပ်ရိုးအထက်က အသားပါးပါးလေးကို ကိုက်ခဲ့တယ်။
ကြီးမားတဲ့လိင်တံကြီးက ဘောင်ဘင်ခတ်နေတဲ့ရေပေါ်မှာ ပေါ်နေတာကို တွေ့နေရတယ်။ သူက လိင်တံကို ရှည်ရှည်ဆွဲပွတ်နေရင်း ကျွန်မရဲ့ရင်သားတွေကို အသာဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပြီး ကျွန်မနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ခဲ့တယ်။
အဲ့ဒီလို အာရုံထွေပြားစရာ အခိုက်အတန့်မှာ ကျွန်မရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က ရုတ်တရက် ဆွဲပင့်ခံလိုက်ရပြီး တစ်ချက်နောက်ကျပြီးမှပဲ ရေထဲမှာ ပြန်ထိုင်မိနေမှန်း သတိထားမိလိုက်ရတယ်။ သူ့ရဲ့မာတောင်နေတဲ့ လိင်တံကြီးကို တင်ပါးနဲ့ဖိပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေရင်း ကျွန်မ ဝမ်းဗိုက်ကို တင်းလိုက်မိတယ်။ အခုပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ရဲ့လိင်တံက အထဲကိုဝင်လာပြီး ကျွန်မရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ထိုးဖောက်သွားတော့မလိုပါပဲ။
ကျွန်မ ကြောင့်ကြမိနေပြီး အဲ့ဒါကို မုန်းမိပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က ကျွန်မကို ဖျက်ဆီးသွားမဲ့ သာယာမှုကို တောင့်တနေပြီး အဲ့ဒီအတွက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် စက်ဆုပ်မိရပါတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ သူက အမြဲတမ်း ကျွန်မကို ရူးအောင်လုပ်သွားတာချည်းပါပဲ။ ဝမ်းဗိုက်အောက်ပိုင်းကို အရှေ့ကနေ မြဲမြဲမြံမြံကိုင်ထားတဲ့လက်က ကျွန်မရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ပြိုလဲမသွားအောင် ထိန်းထားခဲ့တယ်။ ခေါင်းထဲမှာ မီးတောက်သွားတော့တယ်။ ကျွန်မက သူ အဲ့ဒီအတိုင်း အနောက်ကနေ ချက်ချင်းတန်းသွင်းလောက်မှာပဲလို့ ထင်ထားခဲ့တာပါ။
ဒါပေမဲ့ သူက မသွင်းဘဲနဲ့ အပြင်ကနေပဲတေ့ထားပြီး ခါးကိုစတင်လှုပ်ရှားပါတော့တယ်။
“…အား…ဟင်း…အင်း…”
ကျွန်မက စောင့်မျှော်နေသလိုမျိုး ညည်းသံတွေထွက်လာတဲ့ ကိုယ့်ပါးစပ်ကိုယ် လက်နဲ့အုပ်လိုက်တယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက ကျွန်မနားရွက်ကို လာထိခဲ့တယ်။ သူက ပူပြင်းတဲ့ ဝင်သက်ထွက်သက်ရဲ့ ကြိုကြားကြိုကြားမှာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ညည်းခဲ့တယ်။ အဲ့ဒါက ပွတ်သပ်ကျီစယ်နေသလိုပါပဲ။
အသားရဲ့ အက်ကွဲကြောင်းကြားမှာ တေ့ထားတဲ့လိင်တံကို တိုးဝင်ပြီး အဲ့ဒီကြားမှာ ဖြည်းဖြည်းလေးနဲ့ ထပ်ပြန်တလဲလဲ ရှေ့တိုးနောက်ငင်လှုပ်ရှားရင်း ပွတ်တိုက်ရာက ဖြစ်လာတဲ့အပူဓာတ်ဟာ ရေအေးအေးထဲမှာရှိနေတာတောင်မှ ပူပြင်းလှပါတယ်။ ခံစားတုံ့ပြန်လွယ်တဲ့ အဖုလေးကို လာထောက်နေတဲ့ မာမာတင်းတင်း လိင်တံက အထက်အောက်လှုပ်ရှားရင်း ထပ်ပြန်တလဲလဲ ဖိခြေခဲ့တယ်။ အပြင်ကနေ အပွတ်ခံရရုံသာရှိတဲ့ ယောနိက ဆက်တိုက်ပဲ အရည်တွေထွက်ပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်နေတော့တယ်။
ဝမ်းဗိုက်အောက်ပိုင်းကို ထိန်းထားတဲ့လက်က အောက်ကိုဆင်းလာပြီးတော့ အစေ့ကလေးကို ပွတ်ခဲ့တယ်။ လူကို ပြိုလဲသွားစေလိုတဲ့ရည်ရွယ်ချက် ရှင်းရှင်းလင်းပါနေတဲ့ ဇွဲကောင်းကောင်းပွတ်သပ်မှုပါပဲ။ ခန္ဓာကိုယ်က နည်းနည်းချင်းစီ အရှေ့ကို ယိုင်သွားရင် ယိုင်သွားတဲ့အတိုင်း သူ့ရဲ့လိင်တံက ပိုပြီးတော့ ရှည်လျားစွာ ကျွန်မရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ ရှေ့တိုးနောက်ငင်လှုပ်ရှားခဲ့တယ်။
အထွတ်အထိပ်ရောက်မှုက ကျွန်မကို လွှမ်းမိုးသွားတော့တယ်။ ညည်းသံကိုချုပ်တည်းဖို့တောင် မလိုအပ်ခဲ့ပါဘူး။ အသံတောင် မထွက်နိုင်လောက်အောင် နှိပ်စက်နိုင်တဲ့ သာယာမှုပါ။ ရေထဲကို လုံးဝ ဟပ်ထိုးလဲကျတော့မလိုဖြစ်သွားတဲ့ ကျွန်မကို သူက ကျွန်မခါးမှာ လက်တစ်ဖက်နဲ့ပွေ့ထားပြီး ထိန်းတယ်ဆိုရုံလေး ထိန်းထားခဲ့တယ်။
တစ်ချက်လေး မှောက်အိပ်မိလုနီးပါးဖြစ်သွားတဲ့ အနေအထားက မကြာခင်မှာပဲ ဒီအတိုင်း မှောက်အိပ်လျက်သားလေး ဖြစ်သွားတော့တယ်။ သူ့ရဲ့ နောက်ထပ်လက်တစ်ဖက်က ကျွန်မရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကိုကိုင်ပြီး ရေချိုးကန်ပေါင်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားစေခဲ့တယ်။ ကျွန်မရဲ့ခြေတံတွေ စုသွားခဲ့တယ်။ တုတ်ခိုင်တဲ့လိင်တံက ပေါင်တံနှစ်ဖက်ကြားမှာ အသွင်းအထုတ်လုပ်လျက် ရှိနေပါတယ်။
သူ့ပေါင်ပေါ်မှာပေးထိုင်ပြီး ညင်ညင်သာသာလေး ပင့်ထားတုန်းကလိုမဟုတ်ဘဲ ဒီတစ်ခါတော့ အနောက်ကနေ မြန်မြန်ဆောင့်ခဲ့တာပါ။
ဝူဂျင်ဟာက တမင်တကာ အခြေအနေကို လောနေသလိုမျိုး အလျင်စလိုဖြစ်နေတဲ့ပုံပါပဲ။ ရေက အပြင်ကို အကုန်လျှံကျကုန်ပြီး တစ်ဝက်စပ်ယှက်နေတာကို ရေရဲ့အပြင်ကနေ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရပါတယ်။ အားမပါ့တပါ ခေါင်းလေးငုံ့ထားလိုက်ရုံနဲ့တင် ကျွန်မရဲ့ပေါင်တံတွေကြားမှာ သူ့ရဲ့တုတ်ခိုင်တဲ့ထိပ်ပိုင်းက တိုးဝင်နေတာကို တွေ့နေရတော့တာပေါ့။ အင်မတန်ကို အရှည်ကြီးဝင်လာပြီး ကျွန်မရဲ့ ဝမ်းဗိုက်အောက်ပိုင်းပေါ်ကို အန္တရာယ်ရှိစွာ ဖြတ်သွားတာကိုရောပဲလေ။
သူ့ရဲ့ ခါးလှုပ်ရှားမှုတွေအတိုင်း ကျွန်မရဲ့ရင်သားတွေကလည်း အောက်ဘက်ကို လေးလံစွာ ယိမ်းထိုးလှုပ်ရှားနေတော့တယ်။ အဲ့ဒီ ဝန်လေးစရာ အလေးချိန်ကလည်း ထူးဆန်းတဲ့ သာယာမှုတစ်မျိုးပါပဲ။ အထွတ်အထိပ်ဆီ ရောက်ထားနှင့်ပြီးသား ကျွန်မက အောက်ပိုင်းကို ထိရုံလေးထိလိုက်တာနဲ့ ခေါင်းအစခြေအဆုံး ကျဉ်စိမ့်သွားပြီး အပြင်းအထန် လွှမ်းမိုးနိုင်လွန်းတဲ့ ဒီသာယာမှုဆီကနေ ထွက်ပြေးချင်မိခဲ့တယ်။ ဒီထက်ပိုပြင်းတဲ့ သာယာမှုက ချဉ်းကပ်လာနေသလိုရှိတာကြောင့် ကြောက်မိပါတယ်။
နားရွက်အပြင်ဘက် အနားသတ်တစ်လျှောက်မှာ တို့ထိကျီစယ်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေက နားရွက်အောက်ပိုင်းမှာ အမှတ်ရာလေးချန်ခဲ့တယ်။ အသာဖွဖွလေး ကိုက်လိုက်ပုံက အင်မတန် ကြင်ကြင်နာနာရှိလှတာကြောင့် ဆဲပစ်ချင်မိပါတယ်။
“ဟင်း….အင်း…အား…အင်း”
“…ဟစ်…”
ကျွန်မ နောက်တစ်ခါထပ်ပြီး ပြီးမြောက်သွားချိန်မှာ သူကလည်း နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်မရဲ့ဗိုက်ပေါ်မှာ ပြီးလိုက်တယ်။ ကျွန်မ ကျေနပ်စရာ အရှက်သိက္ခာမဲ့မှုကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ကျွန်မရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က ရေထဲကို နစ်ဆင်းသွားတော့တယ်။ ရေစိုနေတဲ့ အဝတ်က ကျောပြင်ကို လာထိခဲ့တယ်။
ရေထဲနစ်မသွားတဲ့ ရင်သားတွေပေါ်ကိုပါ သုက်ရည်တွေ လာစဉ်ခဲ့တာပါ။ ဝူဂျင်ဟာက အဲ့ဒါကို ကျွန်မရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ လိုက်ဖြန့်သလိုမျိုး ရင်သားတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အသာလေး ပွတ်သပ်နေရာက ကျွန်မခန္ဓာကိုယ်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ပွေ့ဖက်ခဲ့တယ်။
“ဆောရီး၊ အစက ပေးအိပ်မလို့လုပ်ထားတာကို စိတ်ပါသွားတဲ့အတိုင်းလုပ်မိလို့။”
ပူနွေးတဲ့သုက်ရည်တွေကို ရင်သားမှာ ဆုပ်နယ်ပြီးလိုက်ဖြန့်နေတဲ့ အထိအတွေ့က မယုံနိုင်စရာကောင်းလောက်အောင် အရိုင်းဆန်သလောက် ကျွန်မရဲ့ ကုပ်သားလေးမှာ နှုတ်ခမ်းတွေအပ်ထားရင်း ပြောနေတဲ့ တီးတိုးစကားမှာတော့ နူးညံ့တဲ့ အပြစ်မကင်းစိတ်တို့ အပြည့်ပါနေခဲ့တယ်။ သူ့ရဲ့လိင်တံက တစ်ခါပြီးမြောက်သွားတာတောင် အခုထိ ကျွန်မရဲ့တင်ပါးကို မာန်ဟုန်အပြည့်နဲ့ လာထောက်နေဆဲဆိုပေမဲ့ သူက အဲ့ဒီလို ဆက်လုပ်ချင်ပုံမရပါဘူး။
ထူးဆန်းတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်စက်ဆုပ်မှု စွက်နေတဲ့ တီးတိုးပြောသံက နူးနူးညံ့ညံ့ နွေးနွေးထွေးထွေးရှိနေခဲ့တယ်။
“စုပ်ရုံလေးပဲစုပ်ဖို့လုပ်ထားတာကို မင်းက ကြည်ဖြူတယ်ဆိုပြီး အထင်မှားသွားတာ…”
သူက အထဲထည့်မဲ့ အခိုက်အတန့်အထိပါ စိတ်ကူးပြီး ကျွန်မလက်နဲ့ သူ့ကို ဆွဲထူခဲ့တာဆိုတော့ ကြည်ဖြူပေးခဲ့တာ အမှန်ပဲပေါ့။ ကျွန်မ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် လှောင်ရယ်လိုက်တယ်။
ဖြစ်ချင်းဖြစ် ကျွန်မကို အဆုံးအထိ ဖျက်ဆီးပစ်ရောပေါ့။ အောက်ဆုံးအထိ အပြီးအပိုင် တွန်းပို့ပြီးတော့လေ။
“…အခု အိပ်ချင်တယ်။”
“အိပ်လိုက်လည်း ရတယ်။”
“အိပ်ရာထဲသွားပြီး….”
“ကြည့်လုပ်လိုက်မယ်။”
ကြီးမားတဲ့လက်က အမြင်လွှာကို ဖုံးအုပ်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်မလည်း မျက်လုံးလေးတွေကို မှေးမှိတ်လိုက်ပါတော့တယ်။
****
Translated by D