Chapter 3🔞
Chapter 3 (ပစ္စုပ္ပန်)🔞
❛နေ့လယ်စာ အခမဲ့ရယ်လို့ မရှိသလို ကျိုးချီချန်းကို အလကားလုပ်ခွင့်ပေးတဲ့ Top ရယ်လို့ မရှိဘူး။❜
လန်ဖုန်းနဲ့ တတိယအကြိမ် ချိန်းတွေ့ပြီးမှသာ ကျိုးချီချန်းက သူ့အိပ်ရာပေါ် တက်လာနိုင်ခဲ့သည်။ သူသည် ကားစီးရန် ကြိုတင်မှာယူချင်ပြီး စားသောက်ဆိုင်မှ ထွက်ခွာခါနီးတွင် သူသည် အငှားယာဉ်ကြိုတင်မှာယူခြင်း App တွင် မှာယူထားသည့် ယာဉ်မောင်းက လမ်းဆုံအဝေးတွင်သာ ရှိနေသည်—သို့သော် လန်ဖုန်းက ရုတ်တရက် ပြန်လှည့်လာပြီး သူ့ကို ပြောလိုက်သည်။
“မင်း ငါ့အိမ်ကို လိုက်ခဲ့ချင်လား?”
ထိုကဲ့သို့ ဖိတ်ခေါ်ခြင်းများ မကြာခဏမရှိသကဲ့သို့ သူ့မျက်ခုံးက အနည်းငယ် တွန့်ကွေးသွားကာ သေချာသည်ဟု မခံစားရပေ။
ကျိုးချီချန်းက သူ့ကို မေးလိုက်သည်။ “မင်းသေချာလား?”
လန်ဖုန်းက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
သူတို့တွေ အပေါ်ထပ်ကိုသွားမယ့် ဓာတ်လှေကားထဲမှာ ရပ်နေသောအခါ ကျိုးချီချန်းသည် သူမှာယူထားတာ ပယ်ဖျက်ဖို့ မေ့သွားခဲ့တာကို ရုတ်တရက် သတိရလိုက်သည်။ လန်ဖုန်း၏လက်က သူ့လက်ကောက်ဝတ်တစ်ဝိုက်တွင် ရှိနေပြီး သူ လှုပ်ရှားလို့မရသလို သူ လှုပ်ရှားချင်စိတ်လည်းမရှိဘူး။
သူတွေးလိုက်သည်။
‘Fuck၊ အဲဒါကို လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွက် ငါ့ရဲ့အလှူငွေဖြစ် ထည့်တွက်လိုက်ပါတော့…’
အတိအကျပြောရလျှင် သူသည် လန်ဖုန်း၏ အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားခဲ့သည်။ သူတို့တွေ အိပ်ရာထဲတောင် မဝင်ခဲ့ကြဘူး။
နှစ်ယောက်သားက မတ်တပ်ထရပ်လျက် လိင်ဆက်ဆံနေကြသည်။ ကျိုးချီချန်းသည် နောက်ဆုံးတွင် သူ့ဆန္ဒပြည့်ဝခဲ့သည်။ ဖန်းဟောက်၏ ၏ မှောင်မဲနေသော ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုညကဲ့သို့ပင် လန်ဖုန်းကို တောက်ပသည့် ကြမ်းပြင်မှ မျက်နှာကျက် ပြတင်းပေါက်ဘေးက နံရံတွင် ဖိလိုက်သည်။ ကြယ်ငါးပွင့် ယွဲ့ကော်ဟိုတယ်၏ အပေါ်ဆုံးထပ်ရှိအခန်း အဖြူရောင်နံရံပေါ်တွင် လိင်ဆက်ဆံခဲ့သည်။
ကြမ်းပြင်မှ မျက်နှာကျက် ပြတင်းပေါက်များကို ကန့်လန့်ကာများဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသောကြောင့် လမ်းမီးများနှင့် အပြင်ဘက် ညကောင်းကင်ယံမြင်ကွင်းကို အနည်းငယ် ဖုံးကွယ်ထားသည်။
သူ၏ လိင်တံကို လန်ဖုန်း၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင် မြှုပ်နှံထားပြီး အဝင်အထွက်အတိုင်း လှုပ်ရှားနေပါသည်။ သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ရန် အချိန်မရမီတွင် လန်ဖုန်းသည် သူ၏လည်ပင်းတစ်ဝိုက်ရှိ ရွှေဆွဲကြိုးပါးပါးလေးမှလွဲ၍ အဝတ်ဗလာဖြစ်နေခဲ့သည်။ ပြင်းထန်သော လိင်ဆက်ဆံမှုအတွင်း ဆွဲကြိုးက 180 ဒီဂရီ လှည့်ကာ ရွှေရောင်လက်ဝါးကပ်တိုင်သည် ကျိုးချီချန်း၏ မျက်နှာကို မျက်နှာမူထားသည်။
အချိန်အကြာကြီးစောင့်ဆိုင်းပြီးနောက် နောက်ဆုံးတွင် သူခံစားခဲ့ရသော ကျေနပ်မှုနှင့် အကျင့်ပျက်မှု ရောနှောကာ ကျိုးချီချန်းကို ရူးသွပ်သွားစေသည်။ သူသည် လန်ဖုန်း၏နားထဲကို စကားအနည်းငယ်တိုးတိုးပြောလိုက်ကာ နားရွက်ကို နမ်းလိုက်ပြီးနောက် သူ၏လိင်တံကို တစ်ဖက်လူ၏အပေါက်ထဲသို့ ပြင်းထန်စွာ ထိုးထည့်လိုက်သည်။ သူ၏ဥများပင် တစ်ဖက်လူ၏တင်ပါးကြားရှိ ကျဉ်းမြောင်းသောအပေါက်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလုနီးပါးဖြစ်နေသည်။ လန်ဖုန်းက ခေါင်းကိုငုံ့ထားပြီး လက်ချောင်းများက နံရံကို ဆန့်ထုတ်ထားကာ သူ့လက်မောင်းက ကြွက်သားများသည် တောင့်တင်းနေ၏။ သူ့အထဲမှာ အတွင်းအကျဆုံးနေရာကို ထိမိသွားမှသာလျှင် အသံတိုးတိုးလေး ထွက်ပေါ်လာသည်။
လန်ဖုန်းသည် ကျိုးချီချန်း၏ကုတင်ပေါ်ရှိ ယောင်္ကျားများအားလုံးထဲတွင် တုံ့ပြန်မှုအရှိဆုံးမဟုတ်ပေ— တစ်နည်းဆိုရရင် သူနှင့် လိင်ဆက်ဆံဖူးသော ယောင်္ကျားများထဲမှဖြစ်သည်။ သူသည် အချိန်အများစုတွင် တိတ်ဆိတ်နေပြီး သူ့အသံကို ထိန်းချုပ်ရန် ကြိုးစားနေသည်။ သူ့ခါးသည် ပျော့ပျောင်းတာမဟုတ်သလို၊ အိပ်ရာပေါ်၌ ဆူညံခြင်းမရှိပေ။ ကျိုးချီချန်းသည် သူ့ထက် ပိုစိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသော ယောင်္ကျားများစွာနဲ့ လိင်ဆက်ဆံခဲ့ဖူးပြီး သူ့လက်နှစ်ဖက်အရေအတွက်ထက် ပိုများသည်။ လန်ဖုန်းသည် အရင်က ဘယ်တုန်းကမှ bottom မှာ မနေခဲ့ဖူးဘူးလို့တောင် သူ သံသယဖြစ်ခဲ့သည်— ဒါမှမဟုတ် သူ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတာ လုံးဝမသိတာလား။ သို့သော် ထိုအချိန်တွင် သူသည် လန်ဖုန်းကို နံရံတွင် ဖိထားပြီး တစ်ဖက်လူ၏ တင်ပါးထဲကို ချောဆီလူးထားသော သူ့လက်ချောင်းများ ထိုးသွင်းလိုက်သောအခါ လန်ဖုန်းက တားလို့ရပါလျက်နဲ့ သူဘာမှ မပြောခဲ့ပေ။
ကျိုးချီချန်းသည် မနူးညံ့ကြောင်း သူ့ကိုယ်သူ သိသည်။ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ယောင်္ကျားသည် အခြားလူတစ်ယောက်ကို နံရံတွင် ဖိကပ်ထား၍ ထိုကဲ့သို့ လိင်ဆက်ဆံတာမျိုး မပြုလုပ်ပေ။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ နူးညံ့သိမ်မွေ့ခြင်းကို သူမသိဘူး။ သူသည် လိင်ဆက်ဆံစဉ်တွင် တိုက်ရိုက်ဆက်ဆံလေ့ရှိပြီး အိပ်ရာထဲတွင် သူ့ကိုယ်သူ ကျွမ်းကျင်သည်ဟု မြင်သည်— ဆယ်မှတ်မှာ ရှစ်မှတ် ဒါမှမဟုတ် ကိုးမှတ်ရသည်ဟု သူ့ကိုယ်သူ ပေးရပေမည်။ သူနဲ့ လိင်ဆက်ဆံဖူးသည့် လူတော်တော်များများက နောက်တစ်ခေါက်လိင်ဆက်ဆံချင်ကြပေမယ့် သူကတော့ တူညီသောလူနဲ့ ဒုတိယအကြိမ် လိင်မဆက်ဆံချင်ပေ။
သို့ပေမယ့် ယခုအခါ သူ့ရှေ့ကလူက လန်ဖုန်း… KLM ၏ အသက်အငယ်ဆုံး အာရှကပ္ပတိန်ဖြစ်သည်။ တရှင်းမှာ အခြေစိုက်သူများကတော့ ‘အဲဘတ်စ်မင်းသားလေး’ဟု နာမည်ပြောင်ပေးပြီး စနောက်ကြသည်။ သူ၏ငွေရောင်အစင်းလေးစင်း ယူနီဖောင်းကို ချွတ်ထားပေမယ့် အမှတ်အသားကတော့ ရှိနေပါသေးသည်။ သူသည် နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီး ယဉ်ကျေးကာ ‘ကောင်းကင်ဘုံမှ ကောင်းချီးပေးထားသည်’ဟူသော စကားနှင့် ထိုက်တန်သည်။ သူသည် ပို၍တည်ငြိမ်ပြီး ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်းနေလေ၊ ကျိုးချီချန်းသည် သောင်းကျန်းပြီး ဆင်ခြင်တုံတရားမဲ့ချင်လေဖြစ်သည်။ သူသည် ယနေ့တိုင်အောင် အပြန်အလှန် လေးစားမှုများမှလွဲ၍ ချုပ်တည်းထားဖို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားခဲ့ပြီး လန်ဖုန်းက သူ့ကို တိုက်ခန်းထဲသို့ ဖိတ်ခေါ်ချိန်အထိ သူသည်းခံထားခဲ့သည်။
ကျိုးချီချန်းသည် အသံမထွက်ဘဲ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ လန်ဖုန်း၏ကျောပြင်က လှသည်။ သူ့အသားအရည်သည် သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ဖြူဖွေးနေပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်လိုင်းကြောင်းများက ပုခုံးမှ ပေါင်အထိ ချောမွေ့နေသည်။ သူသည် အောက်မှာနေခြင်း အတွေ့အကြုံမရှိခြင်းမှလွဲ၍ အရာအားလုံး၌ ကောင်းမွန်သည်။ တစ်ကြိမ်တည်းက ဘယ်လိုလုပ် လုံလောက်မှာလဲ?
သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးက အထွတ်အထိပ်ကို တစ်ခေါက်ရောက်ပြီးမှ ကျိုးချီချန်းသည် လန်ဖုန်း၏မျက်နှာတစ်ဖက်ကို ထိလိုက်သောအခါ ကွန်ဒုံးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး သူ့ကို လှည့်ခိုင်းလိုက်သည်။ လိင်ဆက်ဆံနေစဉ် တစ်လျှောက်လုံးတွင် သူသည် တစ်ဖက်အမျိုးသား၏ မျက်နှာကို လုံးဝမမြင်ရသေးဘဲ ရင်ခုန်စိတ်နှင့် ကြည်နူးမှုတို့ဖြင့် နစ်မြုပ်သွားသောအခါတွင် သူမည်ကဲ့သို့ မြင်ယောင်နေမည်ကို စိတ်ကူးမိခဲ့သည်။ သို့သော် သူမြင်လိုက်ရသောအခါ သူထင်ထားသလိုနဲ့ လုံးဝကွဲထွက်နေသည်။ လန်ဖုန်းသည် အလွန်ငြိမ်သက်နေပုံရသည်။ သူသည် အလွန်ချောမောပြီး ခံ့ညားသည့်ပုံပေါက်နေဆဲဖြစ်သည်။ သူသည် ခဏလောက်ရပ်ပြီး ကျိုးချီချန်းကို နံရံတွင် ဖိကပ်လိုက်သည်။ အဲဒါပြီးမှသာ သူပြောလိုက်သည်။
“တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီပဲ…”
…လခွမ်း။ ကျိုးချီချန်းက တွေးနေသည်။
‘ထင်ထားသလိုပဲ၊ နေ့လယ်စာ အခမဲ့ရယ်လို့ မရှိသလို ငါ့ကို အလကားလုပ်ခွင့်ပေးတဲ့ Top ရယ်လို့ မရှိဘူး’
“ဒီနေ့တော့မဟုတ်ဘူး၊ နောက်တစ်ခါဖြစ်နိုင်မလား။” သူက တွေးတောင်မတွေးဘဲ တိုက်ရိုက်ပြောလိုက်သည်။
ရိုးရိုးသားသားပြောရရင် သူက လန်ဖုန်းကို မပေးချင်တာမဟုတ်ဘဲ သူ့ဟာက တစ်ဖက်လူ၏ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ဝင်ရောက်နေတာကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဤအရာသည် ယဉ်ကျေးစွာ ဖလှယ်ခြင်းဖြစ်ပြီး အနည်းငယ် ပျော်စရာကောင်းနိုင်သည်။ သို့သော် အတော်လေး ရိုးသားသောလူဖြစ်ပြီး မမျှော်လင့်ဘဲ ‘အင်း’ဟုအသံပြုကာ သဘောတူခဲ့သည်။ သူသဘောတူပြီးနောက် သူ့လက်များက အားလပ်ခြင်းမရှိဘဲ ကျိုးချီချန်း အခုလေးတင် မချွတ်ရသေးသော အဝတ်များကို ချွတ်လိုက်ပြီး ခေါင်းကိုငုံ့ကာ ကျိုးချီချန်း၏ပခုံးပေါ်တွင် ခဏနားနေပြီး သူတို့တွေ ခဏလောက် ဒီတိုင်းနေခဲ့သည်။
ကျိုးချီချန်းသည် သူ့နှလုံးခုန်သံကို တဖန်ပြန်လည်ခံစားလိုက်ရသည်။ သူတို့၏ရင်ဘတ်များကို တစ်ဖက်နှင့်တစ်ဖက် နီးကပ်စွာ ဖိထားရာမှ သူ့နှလုံးခုန်သံကို လန်ဖုန်းခံစားမိမှာ ကြောက်သဖြင့် သူသည် မတွေးဘဲ လန်ဖုန်း၏ လိင်တံပေါ်သို့ သူ့လက်ကို တင်ကာ လက်ချောင်းများကို အကွင်းတစ်ခုဖြစ်အောင် ဖန်တီးပြီး တစ်ဖက်လူ၏ လိင်တံကို အပေါ်အောက် လျှောချကာ လှုပ်ရှားပေးသည်။ အရေပြားနဲ့ပွတ်တိုက်မိတာကြောင့် အစပိုင်းမှာတော့ ခြောက်သွေ့လွန်းပြီး ကျိုးချီချန်းသည် သူ့လက်ကို နှုတ်ခမ်းပေါ်တင်လိုက်ပြီး သူ၏လုပ်ဆောင်မှုများကို ပြန်မစခင် လက်ဖဝါးကို လျှက်လိုက်သည်။
သူ၏လုပ်ဆောင်များကြောင့် လန်ဖုန်းက ချက်ချင်းပြန်မာလသည်။ ကျိုးချီချန်းသည် သူ၏ထောင်မတ်နေသော လိင်တံကို မြင်သောအခါ စက္ကန့်ဝက်လောက် မှင်တက်သွားသည်။ ခုနက သူ ကောင်းကောင်းမမြင်ရသေးပေမဲ့ ၎င်းက တော်တော်တုတ်ခိုင်ပြီး ကြီးသည်။ ပြီးနောက် သူက မေးလိုက်သည်။ “ငါမင်းကို စုတ်ပေးရမလား။”
လန်ဖုန်က “အင်း” ဟု ပြန်ဖြေလေသည်။ ကျိုးချီချန်းသည် သူ့ကို ရယ်မောလိုက်ပြီး ပြောသည်။ “မင်းလိုချင်ရင် အသံကျယ်ကျယ်ပြောရမယ်”
သူက ပေါ့ပေါ့ပါးပါး စနောက်ပြောဆိုခြင်းတစ်ခုအဖြစ် ရည်ရွယ်ထားပေမဲ့ လန်ဖုန်းသည် ဒါကို အလေးအနက်ထားခဲ့၏။ သူက စကားလုံးတိုင်းကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပြောခဲ့သည်။ “ငါလိုချင်တယ်။”
ကျိုးချီချန်းက အနည်းငယ် ထိတ်လန့်သွားသည်။ အခြားအရာအားလုံးကို သူစိတ်မစားနိုင်တော့ဘူး။ သူသည် အေးစက်မာကျောသော သစ်သားကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ချက်ချင်း ဒူးထောက်လိုက်ပြီး လန်ဖုန်၏လိင်တံကို သူ့ပါးစပ်ထဲသို့ ကျွမ်းကျင်စွာ ထည့်လိုက်သည်။ blowjob လုပ်ပေးရတာက လွယ်ပါသည်။သင်ပိုလုပ်လေလေ၊ သင်ပိုကောင်းလေလေဖြစ်သည်။ သူ၏နှုတ်ခမ်းကို သူ၏သွားများတစ်ဝိုက်ရစ်ပတ်ပြီး သူ့ပါးစပ်ကို အပေါက်ပုံစံလုပ်ကာ ခေါင်းကို အထက်အောက်လှုပ်ရှားလိုက်သည်။ သူသည် တစ်ဖက်လူ၏ပေါင်အတွင်းပိုင်းနှင့် ဘောများကို ညင်သာစွာ ဆုပ်နယ်ပေးနေစဉ်တွင် သူ၏ လျှာဖျားသည် တစ်ဖက်လူလိင်တံ၏ ထိလွယ်ရှလွယ်သော ခေါင်းကို အခါအားလျော်စွာ လျှက်လိုက်၊ စုပ်လိုက်၊ ပွတ်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်။ ခဏအကြာတွင် လန်ဖုန်းသည် မည်သို့မျှ မထိန်းနိုင်တော့ကြောင်း သူခံစားလိုက်ရသည်။ တစ်ဖက်လူက သူ့ဆံပင်များကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း လည်ချောင်းထဲကို ထိုးထည့်လိုက်သည်။ သူ့ဦးခေါင်းကို အစမှ အဆုံးထိ ငုံ့ထားသည်။
လန်ဖုန်းသည် သူ၏ဦးခေါင်းထိပ်အပြင် ပြတင်းပေါက်နောက်ကွယ်ရှိ အိမ်များ၏ များပြားလှသော မီးရောင်များနှင့် ပေကျင်းရှိ ညရှုခင်းများကို မြင်နိုင်တာ သူသိသည်။ ထိုအချိန်တွင် သူသည် လန်ဖုန်ကို အကောင်းဆုံး ပေးချင်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဤထက်နည်းသော အရာသည် သူ့အတွက် ထိုက်တန်လိမ့်မည်မဟုတ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။
လန်ဖုန်းသည် အရင်က ပါးစပ်ဖြင့် လိင်ဆက်ဆံခြင်းမပြုလုပ်ဖူးတာမဟုတ်ပေမဲ့ သူတို့သည် ဘယ်တော့မှ ကောင်းကောင်းမခံစားခဲ့ရဘူး။ သူ့မှာ တခြားဘာကိုမှ စဉ်းစားဖို့ ခွန်အားမရှိသလောက်ပါပဲ။ သူသည် ဤအနေအထားတွင်ရှိနေသောကြောင့် တစ်ဖက်လူ၏မျက်နှာကို မမြင်နိုင်သလို မျက်လုံးတောင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မမြင်ရဘူး။ အချိန်အများစုတွင် သူသည် အခြားလူ၏ဦးခေါင်းနှင့် ပခုံးများကိုသာ မြင်နိုင်သည်။ တစ်ဖက်လူ၏ နောက်ကျောနှင့် ညှပ်ရိုးတို့တွင် ခွဲစိတ်မှုအပြီးမှာ မြင်တွေ့ရသည့် အမာရွက်များကဲ့သို့ ထင်ရသည့် ရှည်လျားသော ချုပ်ရိုးအမာရွတ်နှစ်ခုသာ တွေ့ရပါသည်။
သူ၏ကြိုးစားမှုသည် သိသိသာသာကို ထိရောက်မှုရှိပြီး လန်ဖုန်းက သူ့ကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ထိုးဖောက်ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲကို ပန်းထည့်လိုက်သည်။ သူ မပြီးမြောက်ခင် ဆွဲထုတ်ချင်ပေမဲ့ ကျိုးချီချန်းက အဲဒါကို မြင်ပြီး သူ့လက်မောင်းများကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကိုင်ထားတာကြောင့် အဲဒီလိုလုပ်တာကို ရပ်တန့်လိုက်သည်။
ဝင်ရောက်ပြီးနောက် ကျိုးချီချန်းသည် နှစ်ကြိမ် ချောင်းဆိုးခဲ့သည်။ လန်ဖုန်းက ချက်ချင်းငုတ်တုတ်ထိုင်လိုက်ပေမဲ့ ကျိုးချီချန်းက လက်ပြပြီး သူအဆင်ပြေပါတယ်လို့ ပြောသည်။
လန်ဖုန်သည် လက်တစ်ဖက်သာဆန့်ပြီး ကျိုးချီချန်းကို မတ်တတ်ရပ်ခိုင်းပြီး ကြမ်းပြင်က အရမ်းမာနေပြီး ဒါက မကောင်းဘူးလို့ ပြောလိုက်သည်။
မှန်ပါသည်၊ သူ ဆယ်မိနစ်နီးပါး ဒူးထောက်ခဲ့ပြီး ဒူးတွေနီရဲနေပြီဖြစ်သည်။ ဒီအရာက ကျိုးချီချန်းသည် သူ၏စွမ်းအင်အမြောက်အများကို အသုံးချသည့်နေရာမဟုတ်သော်လည်း သူသည် နာကျင်မှုကို အမြဲခံနိုင်ရည်ကောင်းနေခဲ့သည်။
လိင်ဆက်ဆံပြီးနောက် ကျိုးချီချန်းသည် သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ပြေလျော့သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူနှင့် လန်ဖုန်းတို့သည် ရေချိုးခန်းထဲသို့ အလှည့်ကျ သွားကြသည်။ သူထွက်လာသောအခါ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို သူ့ပခုံးပေါ်တွင် ပတ်ထားပြီး လန်ဖုန်းက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို စိုက်ကြည့်ကာ စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေသည်။
အဲဒါက ကျိုးချီချန်းကို ရယ်မောစေသည်ာ “ဘာလို့ ငါ့ကိုဒီလိုကြည့်နေတာလဲ။”
လန်ဖုန်းက ချီးမွမ်းရန် တွန့်တိုတတ်သူမဟုတ်ပေ။ သူက ရဲတင်းစွာ ပြောလိုက်သည်။ “မင်းက ကြည့်ကောင်းတယ်။”
အရပ် 180 စင်တီမီတာရှိသော လန်ဖုန်းသည် KLM တွင် အရပ်ပုသော်လည်း တရုတ်နိုင်ငံရှိ လေယာဉ်မှူးများကြားတွင် အတော်လေး အရပ်ရှည်သည်ဟု ယူဆရသည်။ သူ့မှာလည်း လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တတ်သော အလေ့အထရှိတာကြောင့် အနည်းငယ်ဖြူဖျော့နေသည့် သူ့အသားအရေကလွဲလို့ ဘာမှ ချို့ယွင်းချက်မရှိဘူးလို့ ခံစားရသည်။ ကျိုးချီချန်းသည် သူ့ထက် 3 စင်တီမီတာ ပိုပုသော်လည်း သူ့ပခုံး၊ ခါး၊ တင်ပါးနှင့် ခြေထောက်များအားလုံးရှိ ကြွက်သားများ လှပပြီး ပြေပြစ်နေသည်။ သူ့အဝတ်အစားများကို ချွတ်လိုက်ပြီးနောက် သူ့ခန္ဓာကိုယ်သည် ခေါင်းကနေ ခြေဖျားထိ သန်မာပြီး ချောမောတာကို တွေ့ရလိမ့်မည်။ အရေပြားပေါ်ရှိ အမာရွတ်များက သူ့ကို ဆွဲဆောင်မှုရှိသော အသွင်အပြင် ဖြစ်စေသည်။ လန်ဖုန်း၏ ရည်းစားဟောင်းများထဲတွင် ထူးကဲသော ယောင်္ကျားမဟုတ်တာ တစ်ယောက်မှမရှိခဲ့ချေ။ သူ၏ဒုတိယရည်စားဟောင်းသည် တင်းကျပ်သော keto အစားအသောက်များကို လိုက်နာရင်း တစ်နေ့ကို လေးနာရီ အားကစားရုံမှာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ အဆီတစ်စက်မှ မထွက်ဘူး။ သို့သော်လည်း လန်ဖုန်း၏ မျက်လုံးများထဲတွင် သူတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်များကို စံပုံစံဖြင့်သာ တည်ဆောက်ထားသည်။ တစ်ဖက်တွင် ကျိုးချီချန်း၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ဇာတ်လမ်းတစ်ခုအဖြစ် ပြသထားသည်။ သူသည် ဒီထက်ပိုပြီး တူးဖော်ထုတ်ချင်ကာ သူ့ကို နှိုးဆွပေးမည့် သူ၏ ထိလွယ်ရှလွယ် နေရာများအားလုံးကို ရှာဖွေချင်သည်။ တစ်ဖက်လူက ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်တာ၊ ပြီးမြောက်တာ၊ သုတ်လွတ်တာ၊ သာယာနေတာ ဒါမှမဟုတ် သူ့အောက်မှာ ငိုနေတာတောင် တွေ့ချင်သည်။
ကံမကောင်းစွာနဲ့ပဲ အလှည့်ကျနေမယ်လို့ ကတိပေးခဲ့တာကြောင့် နောက်တစ်ကြိမ်ကို သူ စောင့်နိုင်တော့သည်။
လန်ဖုန်း ရေချိုးသွားသောအခါ ကျိုးချီချန်းသည် သူ့ဟိုတယ်အခန်းကို လှည့်ပတ်ကြည့်သည်။ လန်ဖုန်းသည် ဤနေရာတွင် ပုံမှန်နေထိုင်နေပုံရသည်။ သူနှစ်သက်သော တီးဝိုင်း၏ ပိုစတာကို နံရံများပေါ်တွင် ကပ်ထားပြီး အခန်းထောင့်တွင် ခရီးဆောင်စာအုပ်စင်တစ်ခုရှိသည်။ အဲဒီစာအုပ်များ အကုန်လုံးက နိုင်ငံခြားဘာသာစကားများဖြစ်သည်။ အစုတ်အပြဲဆုံးနှင့် ရှေးအကျဆုံးသည် စင်၏ထောင့်တွင် ကြက်သွေးရောင်အဖုံးပါရှိသည်— ကျိုးချီချန်းသည် သမ္မာကျမ်းစာတစ်အုပ်ဖြစ်နိုင်သည်ဟု ထင်ခဲ့သည်။ စားပွဲပေါ်တွင် ဖြန့်ကျက်ထားသော လေကြောင်းမဂ္ဂဇင်း၊ iPad တစ်ခု၊ Kindle နှင့် KLM ဟူသော စာလုံးပါသည့် မှတ်စုစာအုပ်တစ်အုပ်ရှိသည်။ သူနှင့် သူ့မိသားစု၏ ဓာတ်ပုံကိုလည်း စားပွဲပေါ်မှာ တင်ထားသည်။
အခုလေးတင် သူ ကြည့်နေသလို လန်ဖုန်းသည် ဓာတ်ပုံထဲတွင် အလားတူပင်။ သူ့ဘေးမှာ ပန်းရောင်ဆံပင်ဖြင့် လန်ဖုန်းနဲ့ ရုပ်ရည်ဆင်သော မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရှိသည်။
လန်ဖုန်း ထွက်လာပြီးနောက် ကျိုးချီချန်းက မထိန်းနိုင်ဘဲ မေးလိုက်သည်။ “မင်းမှာ ညီမရှိတာလား။”
လန်ဖုန်းသည် သူ့အကြည့်၏ ဦးတည်ရာဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ ဓာတ်ပုံကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့အရေပြားပေါ်မှာ ရေစက်လေးများရှိနေသော်လည်း သူက လျှောက်လာပြီး ဓာတ်ပုံဘောင်ကို ကောက်ယူလိုက်သည်။ “အိုး၊ မင်း ဒါကို မြင်လိုက်တာပဲ။ လွန်ခဲ့တဲ့ ငါးနှစ်လောက်က Cologne မှာ ဒီမိသားစုဓာတ်ပုံကို ငါတို့ရိုက်ခဲ့တာ။ Cologne ဘုရားကျောင်းက ဓာတ်ပုံရဲ့ နောက်ခံမှာရှိနေတာ။ ချွန်ထက်တဲ့ရဲတိုက်တွေက ကောင်းကင်နဲ့ တိမ်တိုက်တွေထဲ ထိုးဖောက်နေပြီး မှတ်မိရလွယ်တယ်။”
“သူမက မင်းထက် ဘယ်နှစ်နှစ်ငယ်တာလဲ။” ကျိုးချီချန်းက မေးသည်။
“ငါ့ညီမလား။ လန်ရိ၊ မင်း သူမကို အိုင်ဗီလို့ ခေါ်လို့ရတယ်။
“‘ရိ’က ‘အနုပညာ’(艺) ရိလား”
“မဟုတ်ဘူး၊ ‘ကျက်သရေရှိခြင်း’(逸) ရိ၊ သူမက ငါ့ထက် ငါးနှစ်ငယ်တယ်၊ ဒီနှစ်မှ 24 နှစ်။ သူမက ရာစုအလယ်ပိုင်းသမိုင်းနဲ့ ပြင်သစ်မှာ ဘွဲ့လွန်တက်နေတာ။ ဒီနှစ်နှစ်အတွင်း သူမက PhD ဘွဲ့ရဖို့ ဆက်လုပ်နေတယ်။ သူမက ဘွဲ့ရပါ့မလား ငါမသိဘူး။ သူမ ဘွဲ့မရရင် တစ်သက်လုံး စာသင်မယ်လို့ ပြောတယ်။” လန်ဖုန်းက ဓာတ်ပုံကို စိုက်ကြည့်ရင်း ပြောသည်။
သူ့မိဘများက သူ့ညီမ လန်ရိကို လှပသောနာမည်ပေးခဲ့ပေမဲ့ မိသားစုထဲရှိလူတိုင်းက သူ့ကို အိုင်ဗီလို့ ခေါ်ကြသည်။ လန်ဖုန်းသည် သူမ မွေးစကတည်းက သူမအပေါ် မနာလိုမှုမျိုး တစ်ခါမှ မခံစားရဖူးဘဲ မွေးချင်းများရှိသည့် သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ အခြားသူများနှင့် မတူပါဘူး။ သူသည် သူမထံမှ အရုပ်များကို ဘယ်တော့မှ လုမယူခဲ့ဘဲ မကျေမချမ်းဖြစ်တာမျိုးလည်း မခံစားရပေ။ သူတို့သည် အမြဲတစေ နီးနီးကပ်ကပ်ရှိကြပြီး သူသည် သူမကို အမြဲတမ်း ဂုဏ်ယူနေတာကြောင့် တခြားတစ်ယောက်က မေးခွန်းတစ်ခုမေးနေရင်တောင် သူက အိုင်ဗီအကြောင်း၌သာ ဆက်ပြီး အဆုံးသတ်ခဲ့သည်။
ကျိုးချီချန်းသည် သူ့စကားကို နားထောင်ရတာ သဘောကျသည်။ သူလည်း ရယ်မောလိုက်ပြီး လန်ဖုန်းကို မေးလိုက်သည်။ “မင်းက သူမကို အရမ်းကာကွယ်နေတယ်လို့ ထင်တာပဲ”
လန်ဖုန်းက လေးလေးနက်နက် မပြောခင် ဒါကို စဉ်းစားလိုက်သည်။ “တကယ်တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ သူမက ငယ်ငယ်ကတည်းက အရမ်းလွတ်လပ်တယ်။ ငါတို့က တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မှီခိုတာလို့ ပြောရင် ပိုကောင်းမယ်ထင်တယ်။ သူမက လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်ကို လိုက်နာဖို့ စိတ်ရှည်သည်းခံမှုနည်းတဲ့ တီထွင်ဖန်တီးမှုဆန်သူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ငါက လက်ရှိလေယာဉ်မှူးတစ်ဦးဖြစ်တဲ့ အင်ဂျင်နီယာကျောင်းသားတစ်ဦးဖြစ်ပြီး စိတ်ကူးဉာဏ်နည်းပါးတယ်။ ဒါကြောင့် သူမက ငါ့ကို အကြံဉာဏ်ပေးတဲ့အခါ ငါက သူမကို အကူအညီပေးသလိုပေါ့။ အဲဒါက…” သူက နာမဝိသေသနတစ်ခုကို ရှာနေသကဲ့သို့ ခေတ္တရပ်လိုက်ပြီး ပြောခဲ့သည်။ “ဒါက အရမ်းညီမျှတဲ့ ဆက်ဆံရေးတစ်ခုပဲ”
ကျိုးချီချန်းက သူ့ညီမအကြောင်း မေးတာကို သတိထားမိတော့ လန်ဖုန်းက မေးလိုက်သည်။ “မင်းမှာ မောင်နှမတွေ ရှိလား။”
ကျိုးချီချန်း: “အင်း၊ ငါ့မှာ ညီမတစ်ယောက်ရှိတယ်။”
လန်ဖုန်းက ဆက်ပြောသည်။ “အိုး။ ငါ့ကိုပြောပြပါလား။”
ကျိုးချီချန်းသည် မိနစ်ဝက်လောက် စဉ်းစားခဲ့သော်လည်း နောက်ဆုံးတွင်တော့ ရှင်းလင်းချက်တစ်ခုဖြင့် အဆုံးသတ်သွားခဲ့သည်။ “ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါတို့က အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားတာကြာပါပြီ။”
သူသည် မြေမြုပ်မိုင်းတစ်ခုပေါ်သို့ နင်းမိသွားသည်ဟု လန်ဖုန်း သဘောပေါက်သွားသည်။ အခြားအကြောင်းအရာတစ်ခုသို့ မပြောင်းမီ သူက ခဏကြာ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့၏။ “အတူတူ တစ်ခုခုစားကြမလား။”
သို့သော် ကျိုးချီချန်းသည် ထိုမေးခွန်းကိုမေးပြီးနောက် စိတ်ရှုပ်သွားပုံရသည်။ သူက ယဉ်ကျေးစွာပြုံးပြီး လန်ဖုန်းကို ဗိုက်မဆာဘူးလို့ ပြောကာ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
လန်ဖုန်းက သူ့ကို မမုန်းဘူးဆိုတာ သူမြင်နေရပြီး သူ့ကိုတောင် သဘောကျနေသည်။ သူလည်း လန်ဖုန်းကို စွဲလမ်းလာခဲ့သည်။
TK Team (Chapter 3)